Waarheen?

Je gaat zometeen bij dat groene houten poortje linksaf. Ervoor, niet erna. Kan trouwens niet eens, want het er hangt een dikke ketting met een groot slot omheen.

Naar links dus, via dat geitenpaadje. Het lijkt lastig te zien, maar het wijst zich vanzelf. Pas op dat je benen niet de brandnetels raken. Of dat een overhangende tak de bril van je neus slaat. Het is nog maar een klein stukje.

Zie je daar in de verte al dat boterzachte licht? Zie je hoe de takken zich stilhouden? Ze zien je aankomen. Ze peilen je. Je gefronste gezicht, de baantjes zweet over je wangen, het trekken van je mond. Ze zien je zwoegen. Je pijn. Jouw pad is niet het hunne. Al wat je passeert hier in het groen, van tor tot top, van kever tot koolmees, leeft met wat het is. Waar het is. Dat het is. Tot het niet meer is. Dat sporen samenkomen en elkaar weer loslaten. Zoals ze ook jou nu vluchtig zien komen en gaan.

Je gehijg holt voor je uit, dartel als een kind. Je moet door. Van jezelf. Van wat je denkt dat gevonden wordt. Paar meter nog. Het vlakt al af, voel je? Het paadje wordt breder, de struiken doen een stap opzij.

Zometeen kom je op een splitsing. Daar heb jij de keus. Kijk je naar wat je al wist of zie je wat je voelt?

Zometeen kom je op een splitsing. Daar heb jij de keus. Er staat geen tijd voor, dus heb geen haast. Het is aan jou. Kijk je de ene kant op? Of zie je het andere? Kijk je naar wat je al wist of zie je wat je voelt? Jij beslist. Daarom ben je tot hier gekomen, tot bovenaan deze berg van moed. Hier klinkt jouw stem, schijnt jouw licht. Hier adem je jouw lucht in.

De route naar links leidt je terug naar beneden via een geasfalteerd pad. Lekker comfy, lekker snel en soepel. Maar mind you: die weg is aangelegd met andermans verwachtingen. Je zult je moeten voegen. En het is er trouwens ook wel druk.

Rechtsom blijf je dicht bij boven, is het wat hobbeliger. Kost af en toe meer inspanning, maakt soms moe en de kans dat je struikelt is groter. Maar hé, jij stuurt. Jouw feestje. Jij bepaalt het tempo en hoe druk het wordt. Jij bent bij jezelf.

Dus zeg het maar, waarheen?
Mailen mag ook.