Hij gaat wel mee, maar om nou te zeggen met zin… nee.
Handen demonstratief in de zakken van zijn colbert.
Zakken die daar eigenlijk niet voor bedoeld zijn.
Dan weer stevig in elkaar gehaakt op zijn rug.
Lelijke vouwen drukkend in datzelfde colbert.
Zo loopt hij rond in de supermarkt. Wekt de indruk zijn ogen uit te kijken. Op het overdrevene af.
Vanwege wat? De vele varianten tomaten? De brij aan ingeblikte groente? De aardappelpuree stamppot misschien?
Ja meneer, zelfbediening hier. Kijk maar naar uw vrouw.
Naar hoe ze met het boodschappenbriefje in de ene hand en de kar duwend met de andere al het werk verzet.
Terwijl u toekijkt.
‘Wat zoek je’, vraagt hij haar ter hoogte van de vegetarische burgers.
Alsof haar lichaamstaal nog niet duidelijk genoeg was.
Een ons of zes helpende hand graag.
O, maar dan moet u toch echt naar de vleeswarenafdeling.